عزیز!

عزیز دلم!

تو چقدر خری!!

پ.ن:

جهل مرکب گرفتیم

الان نمیدونم که نمیدونم که نمیدونم!!!

تو!

هر جا که روم پرتو کاشانه تویی تو

در میکده و دیر که جانانه تویی تو

مقصود من از کعبه و بت خانه تویی تو

مقصود تویی کعبه و بت خانه بهانه

خوشا . . .!

خوشا ای دل بال و پر زدنت شعله ور شدنت در شبانگاهی

پ.ن:

تا الان 2 تا کربلا تا آخر تابستون قسمتون شده!

شادیم و شنگول :دی

وداع

گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم

چه بگویم که حرف زدن با تو مثه بادمجون واکس زدنه!‏

پ.ن:

از دیروز احساس تنهاییه مضاعف میکنم!

درد!

گفتیم پوست‌کلفت می‌شیم، دیگه راحت می‌شیم. نمیدونستیم پوست ِ کلفت که کنده شه دردش بیشتره...

دل!

دلت یه‌جا گیر می‌کنه، دستت یه‌جا، خودت یه‌جا... مثل سگ

مهم!

یه‌ سری آدم هستن که وقتی نیستن می‌فمی چقدر مهم هستن‎

پ.ن:

توام تو همون دسه ای ! آره ؟

قدرت

بعضی آدما یه کاری می کنن

که دیگه نتونی دوسشون داشته باشی!

ولی عجیب دلت برای دوس داشتنشون تنگ میشه!!

خوش!

فعلا با این خوشم

اسم ندارد!

پ.ن:

دانلودش نکنید!

یاد!

می دانی ! غربت، فاصله ی بین خواستن و نرسیدن است ... !

این روزها که جرات دیوانگی کم است ،

بگذار باز هم به تو برگردم ...

بگذار دست کم ، گاهی تورا به خواب ببینم ...

بگذار در خیال تو باشم ...

بگذار...

بگذریم !



قیصر امین پور