آغوش!

معجزه میخواهی؟

معجزه از این بالا تر که  زبان باز کرده ام...

در آغوشت...

بغض!

بغض میکنم ...

مات می شوی ...

پلک میزنم

سرریز می شوی از چشم هایم....!

مدل!

می خواهم بنویسمت

بیا

بنشین رو به رویم

با هر ژستی که دوست داری ...

بهترین مدل من باش!

آرزو!

تمام آرزوهایم بر باد رفت

بعد از آنکه

دنیا بوی تو را گرفت!

پ.ن:

بزرگترین آرزوی من چه کم حرف است ...

تو!

دیشب!

این هوای بارانی حتی

به درد قدم زدن هم نمی خورد

بی تو ...

نمیتوانم!

تمام شجاعتم را جمع کرده ام ...

تا بگویم:

دیگر ....

آغوش!

دستانم را باز کرده ام...

در انتظار آغوشت!

نمی دانی!

چه بدانی ...

چه ندانی ...

دوستت دارم ...

مثل بی تابی آدم به گناه ...

مثل بی قراری پرنده به پرواز ...

بیهوده!

به چه کار می آیند ...

این همه کوچه ... خیابان ... بزرگراه ...

وقتی نمی توانند تو را به من برسانند ...

ناب ترین!

ناب تربن شعر همان است که ...

رویا را به خیال ...

ومن را ...

به تو میرساند ...