!!!!

تازه قبول شده بود ادبیات دانشگاه تهران

روز اول دانشگاه

سوال کردم که چه خبر؟ خوب بود؟!

گفت نه بابا! افسرده شدم!!

گفتم چرا؟

گفت همشون خیلی درب و داغون بودن . . .

گفتم 2 ترم صبر کنی درست میشن!

شدن!

:دی

هست!

یکی بود!

حالا نیست!

ها ها

سید!

شاید تنها کسیه که هنوز هم خیلی یادش میکنم!

هیچ خاطره ی خاصی هم نداریم با هم

کلا فقط یادش میکنم ، به نیکی!

کم بود!

طرف کلی عکس گذاشته

بعد همه اومدن اینا رو نوشتن:

1- چقدر ماهی! (حالا اینکه بین روز و ماه و سال چرا فقط ماهه نمیدونم!)

2- آخ عزیزم، خیلی قشنگی!

3- اوووفــــــــــــــــــ .  . .

ازین مدل پیاما که همش میگه تو چقدر خوبی ، ای شیر ای پلنگ ای آهو ای خر ای گاو ای گوسفند و اینا!

حالا خدایی اینا کمبود ندارن؟

ندارن؟

جرات داری بگو نه!

درک!

همونقدری که درک نمیکنم آدم چرا باید این چیزا رو تو وبلاگ بنویسه

دقیقا همونقدر هم درکی از آدمایی که تو فیس بوک سیر تا پیازشون رو میزنن تو تابلو ندارم!

تفکیک جنسیتی!

فیلم متولد ماه مهر

برداشتی سطحی از طرح تفکیک جنسیتی دانشگاه ها!

حالا ما نفهمیدیم آقای درویش با این سبقه ی قوی شدن فیلم ساز سیاسی؟ یا نه مثلا کار خاص دیگه ای کردن که سیاسی شدن؟ یا نه خون برادر(نا تنی) شهیدش رو کرده نرده بون؟

حالا بماند که یک خویشاوندی دوری با ما دارن و میشناسیمش از بیخ

پ.ن:

دعوا سره هیچ و پوچ!

یاه یاه یاه

تو!

دلم تو رو میخواد . . .

فقط همین!

آقای رئیس!

کلا روسای دانشگاه ها عادت دارند که موقع پاسخگویی به دانشجوها خودشون رو میزنن به کوچه علی چپ و اظهار بی اطلاعی میکنند از همه چیز!

آخر جلسه هم میگن اگر خبری دارید به من بدید تا پیگیری کنم!

کلا دیالوگ ها تکراری و همیشگی شده! حرف تازه ای هم هست مگه؟!

پ.ن:

اگر تو رئیسی پس باید خبر داشته باشی از زیر دستات

اگر تو رئیس نیستی و خبر نداری از زیر دستات

پس هِری بکش کنار بزار باد بیاد!!

. . .

نیامد دامن وصلت بدستم هر چه کوشیدم

ز کویت عاقبت با دامنی خون جگر رفتم

یاد!

روزای خوبی بود اون روزها

پر از امید برای من . . .

همین موقع ها بود تقریبا !